بر مردمان روزگارى آید که جز سخن چین را ارج ننهند ، و جز بدکار را خوش طبع نخوانند ، و جز با انصاف را ناتوان ندانند . در آن روزگار صدقه را تاوان به حساب آرند ، و بر پیوند با خویشاوند منّت گذارند ، و عبادت را وسیلت بزرگى فروختن بر مردم انگارند . در چنین هنگام کار حکمرانى با مشورت زنان بود ، و امیر بودن از آن کودکان و تدبیر با خواجگان . [نهج البلاغه]
[ خانه :: مدیریت وبلاگ :: پست الکترونیک :: شناسنامه ]
1922: کل بازدیدها -
2: بازدیدهای امروز -
0: بازدیدهای دیروز -
RSS -
! افتتاحیه
یکشنبه 84/9/27 ::  ساعت 4:18 عصر
به زودی این سایت افتتاح می شود
در حال بار گذاری
¤نویسنده: نام آور
? نوشته های دیگران( )
! لیست کل یادداشت های این وبلاگ
vدرباره من
vلوگوی وبلاگ
vوضعیت من در یاهو
یــــاهـو
vاشتراک در خبرنامه